از پرهام

خطاب به همه اونایی که فکر میکنند شجریان به موسیقی سنتی خدمت کرده:
سبک شجریان گوشه خوانی است و هیچ ربطی به موسیقی سنتی ندارد. موسیقی سنتی یعنی برنامه گلهای رنگارنگ و که با تلاش و کوشش اساتیدی چون پیرنیا، یا حقی، ملک، گلپایگانی، شهیدی، ایرج و خیلی دیگر از بزرگان پا گرفت!

لابد نمیدانید شجریان نتوانست در برنامه گلهای رنگارنگ و بخصوص برگ سبز که ویژه هنرمندان ویژه است، جایگاهی پیدا کند و بعد از انقلاب که اکثر نوازندگان خانه نشین شدند و بسیاری از خوانندگان موسیقی سنتی منع شدند، شجریان توانست خودش را مطرح کند. در واقع هیچ رقیب دیگری نداشت. وگرنه میبایست همچنان مانند گذشته در گمنامی بسر برد. به همین دلیل هم بعد از انقلاب یا اوخر انقلاب برنامه را با نام "گلهای تازه" راه اندازی کرد و و با ارایه سبک گوشه خوانی (هی هی هییی هیی هی هی)، بدعت جدیدی در موسیقی سنتی ایران گذاشت که به شدت مورد انتقاد بزرگان موسیقی آن زمان قرار گرفت.
شجریان به خاطر نبودن تقریبا هیچ رقیبی (چون اصلا کس دیگری حاظر نبود و نمی توانست در آن زمان اجرا کند)، به یکه تاز موسیقی سنتی ایران تبدیل شد و نسل بعد از انقلاب کاست های موسیقی سنتی را فقط از شجریان پیدا می کردند.
شجریان فراموش کرده است که همین دولت چقدر به وی کمک کرد تا از هیچ به بلندی برسد و بعد از آن سر از شبکه های ماهواره خارج از کشور برای آنکه خودش را مطرح کند، درآورد. درست مثل اکثر افراد مجهول الهویه و بدنامی که برای مطرح کردن خود با شبکه های خارج از کشور مصاحبه سیاسی می کنند.
این به نظر من و دقیقا از نشانه های افرادی است که کمبود شخصیت دارند. یعنی دقیقا قبل از زمان انقلاب که نتوانست هیچ جایگاهی در موسیقی سنتی داشته باشد. هنرمندان نباید سیاسی باشند. یعنی من ندیده ام هیچ کدام از هنرمندان بزرگ و اصیل، حتی آنهایی که محبور شدند از ایران خارج شوند و یا در ایران ممنوع شدند، چنین کاری انجام دهند.

لابد نمی دانید: استاد شجریان قبل از انقلاب با اسم مستعار "سیاوش" کار می کرده و بعد انقلاب اسمش را عوض کرده. دلیلش را خودتون باید حدس بزنید.


وقتی به هر آمپول زنی میگند "آقای دکتر" و به هر شاگرد مکانیکی هم می گند "آقای مهندس"، در "استاد" بودن شجریان بحثی نیست!